بیماری بوته میری، از بیماری های مهم جالیز در کشور است که خسارت آن روی خیار تا ۲۵ درصد گزارش شده است. عامل اصلی این بیماری قارچ Phytophthora drechsleri می باشد اما عوامل دیگری هم از قارچ های اامیست (Oomycete) خانواده پی تیاسه Phythium aphanidermatum برای آن ذکر شده است.
این بیماری به نام های بوته میری، سبزخشک، داغ زدگی، گلوله و آب زدگی معروف است. بوته میری گیاهان جالیزی شامل خیار، انواع خربزه، هندوانه و کدو از دیرزمان در کلیه مناطق کشت این گیاهان از جمله خوزستان، اصفهان، فارس، کرمان، تهران، ورامین، ساوه، قزوین، همدان، خراسان، آذربایجان و مازندران شایع است.
عامل این بیماری در تمام مراحل رشدی در صورت وجود شرایط مناسب، قادر به آلوده کردن گیاه می باشد. عامل بیماریزا در دمای ۷.۵ درجه سلسیوس شروع به رشد کرده و دمای بهینه برای رشد ۲۸ تا ۳۲ درجه است. گیاهچه های حاصل از بذور کاشته شده در خاک (بستر) ضدعفونی نشده به خصوص در شرایط سرد و مرطوب به زودی از بین می روند. در صورت آلودگی در ابتدای رشد گیاهچه در سطح خاک در قسمت هیپوکوتیل، یعنی منطقه بین ساقه و ریشه (طوقه) مورد تهاجم قارچ قرار می گیرد. زخم های آبسوخته ساقه را در بر گرفته، محل طوقه باریک و نرم شده و موجب مرگ ساقه شده و در نهایت بوته میری اتفاق می افتد.
در سال اول کاشت، حمله این قارچ کم است، ولی در سال های بعد خسارت آن زیاد می شود. گاهی اوقات عوامل ساپروفیت به گیاهچه آلوده حمله نموده و باعث پوسیدگی بیشتر می شوند. عوامل بیماری زا در مراحل بعدی رشد موجب پژمردگی بوته ها شده و در حالی که برگ ها سبز هستند باعث سبزخشکی بوته می شوند. آب، خاک، ادوات آلوده و گاهی حشرات، ناقلین عامل بیماری هستند.
روش های شناسایی
- فرورفتگی نسج گیاهی در محل طوقه
- زخم های آبسوخته روی ساقه
- لکه های کوچک روی میوه که بتدریج توسعه پیدا کرده و به منطقه وسیع آبکی به رنگ قهوه ای متمایل به قرمز همراه با بویی نامطبوع تبدیل می شود.
- تخریب سریع آوندهای چوبی به ویژه در ناحیه طوقه
- سبزخشکی بوته ها
- میوه های پوسیده خیار در اثر قارچ Phythium aphanidermatum بوی نامطبوعی ایجاد نمی کند، در صورتی که بوی میوه های پوسیده در اثر قارچ Phytophthora drechsleri بسیار نامطبوع و زننده می باشند.
بدون دیدگاه