در مقاله قبلی با ۳ نوع از زنگ های گندم یعنی زنگ زرد، زنگ قهوه ای و زنگ سیاه آشنا شدیم. در این مقاله به روش های کنترل زنگ های گندم می پردازیم.
کنترل زراعی و بهداشت گیاهی
- استفاده از ارقام مقاوم، نیمه مقاوم و متحمل
- تراکم مناسب بوته (حتی الامکان استفاده از مقادیر کمتر بذر در واحد سطح)
- رعایت زمان کاشت مناسب
- استفاده از کود سرک: به مقدار مناسب و فقط یک نوبت
- استفاده از کود پتاس: به مقدار مناسب، در کاهش حساسیت گیاهان کمک می کند.
- از بین بردن علف های هرز و باقیمانده گیاهان آلوده
- کشت به صورت موزاییکی: در یک منطقه از کشت یک رقم بذر جلوگیری شده و چند رقم بذر را که دارای خصوصیات گیاه شناسی مشابه بوده ولی از نظر مقاومت تفاوت داشته باشند با هم بکارند زیرا کشت های مخلوط در یک منطقه می تواند تا حدی از خسارت بیماری بکاهند. لازم به ذکر است که این مورد برای مزارع گندم بذری (پرورشی، مادری و گواهی شده) قابل توصیه نمی باشد.
نکته مهم: انجام آبیاری یک عامل مهم است و توصیه در مورد قطع آبیاری مورد تأکید نمی باشد چون گیاه نیاز مبرم به آب جهت سوخت و ساز مواد داشته و با رعایت دور آبیاری، باید آّبیاری اولیه ادامه یابد در غیر این صورت خسارت زنگ با خشکی توأم شده و محصولی عاید نمی شود.
کنترل مکانیکی
جلوگیری از هرگونه عاملی که باعث افزایش علفی شدن گیاه شود مثلا کود ازته و آبیاری زیاد به جای ساقه رفتن و خوشه دادن باعث می شود که گیاه از پایین رشد علفی کرده و در نتیجه تراکم سبزینه گیاه باعث افزایش بیماری می شود.
کنترل شیمیایی
برای انجام دقیق مبارزه شیمیایی و بالابردن کارآیی آن لازم است سمپاشی ها به موقع و در زمان مناسب انجام شود و برای تعیین زمان مناسب سمپاشی دانستن اطلاعاتی کلی در مورد بیماری و شرایط جوی مساعد برای توسعه آن ضروری می باشد. سمپاشی در مراحل بعد از مرحله خمیری شدن هر چند که شرایط جوی مساعد باشد قابل توصیه نیست. خسارت ناشی از آلودگی زنگ در این مرحله کمتر از هزینه سمپاشی می باشد. آلودگی های بهاره معمولا به صورت لکه ای در مزرعه ظاهر می شوند (کانون های اولیه آلودگی) در صورت وجود شرایط مساعد، در این زمان احتمال گسترش سریع زنگ وجود دارد. لذا مبارزه با کانون های اولیه آلودگی می تواند در جلوگیری از گسترش بعدی بیماری نقش مهمی داشته باشد. در صورت آلودگی بهاره در مراحل رشدی پایین تر (ظهور ساقه تا سه برگ زیر خوشه) لازم است مزارع سمپاشی شده به طور مرتب بازدید و در صورت مشاهده شروع آلودگی روی برگ پرچم و وجود شرایط مساعد سمپاشی دوم انجام شود.
قارچکش های توصیه شده:
- فالکن EC 46% (اسپیروکسامین + تبوکونازول + تریادیمنول) ۶۰۰ سی سی در هکتار
- آمیستار اکسترا SC 28% (آزوکسی استروبین + سیپروکونازول) ۷۵۰ سی سی در هکتار
- آلرت SC 37.5% (5/12 % فلوزیدازول + 25 % کاربندازیم) ۱ لیتر در هکتار
- آرتئا EC 33% (25% پروپیکونازول + 8% سیپروکونازول) ۳۰۰ سی سی در هکتار
- آلتو SL 10% (سیپروکونازول) ۵۰۰ سی سی در هکتار
- فولیکور EW 25% (تبوکونازول) ۱ لیتر در هکتار
- تیلت EC 25% (پروپیکونازول) ۵۰۰ سی سی در هکتار
- ایمپکت SC 12.5% (فلوتریافول) ۵۰۰ سی سی در هکتار
بدون دیدگاه